Leczenie uzależnienia od alkoholu

Home Leczenie alkoholizmu

Leczenie alkoholizmu

Leczenie alkoholizmu to proces trudny i długotrwały. Kluczowe w leczeniu choroby alkoholowej są takie elementy jak terapia indywidualna, terapia grupowa, izolacja od alkoholu oraz, zwłaszcza w początkowej fazie, farmakoterapia. W naszym Ośrodku Terapii Leczenia Uzależnień Aurora zapewniamy najbardziej kompleksowe w Poznaniu leczenie alkoholizmu i zespołu współuzależnienia w oparciu o nowoczesne i skuteczne metody i doświadczenie profesjonalnych terapeutów. Naszym celem jest umożliwić Ci wyjście z nałogu i odbudowanie swojego życia na nowo na solidnych, wspólnie wypracowanych fundamentach. Dowiedz się, czym charakteryzuje się choroba alkoholowa, jak ją leczyć i rozpoznawać, jakie są objawy odstawienia alkoholu oraz jak pomóc choremu i jego bliskim. Sprawdź, czy problem alkoholizmu dotyczy też Ciebie i Twojej rodziny.

Alkoholizm

Alkoholizm lub choroba alkoholowa polega na uzależnieniu od alkoholu etylowego. Alkoholizm przejawia się szeregiem objawów psychicznych i fizycznych, a nieleczony nieuchronnie prowadzi do degradacji całego organizmu i w efekcie do śmierci. Uzależnienie od alkoholu jest też chorobą społeczną, która prowadzi m.in. do powstania zespołu współuzależnienia u bliskich alkoholika i do rozpadu życia społecznego chorego. Zaburzenie to wymaga leczenia, które potrafi przywrócić alkoholika do normalnego funkcjonowania, choć nigdy nie eliminuje choroby ostatecznie.

Objawy alkoholizmu

  • odczuwa natrętną, silną potrzebę spożycia alkoholu (tzw. głód alkoholowy), która może uwidaczniać się w rozdrażnieniu, niepokoju, a nawet agresji w przypadku niemożności zaspokojenia tego pragnienia,
  • mimo wcześniejszych postanowień, nie jest w stanie kontrolować tego czy ani w jakiej ilości konsumuje alkohol,
  • traktuje alkohol jak lekarstwo na kaca, zapija skutki poprzedniego picia (tzw. picie klinem)
  • przejawia objawy odstawienia alkoholu, w tym bezsenność, potliwość, zalęknienie, rozdrażnienie, rozszerzenie źrenic, nudności, drżenie,
  • jest w stanie coraz dłużej utrzymać pozory trzeźwości mimo spożycia dużych ilości alkoholu;
  • stopniowo zwiększa kolejne dawki alkoholu,
  • alkohol staje się centralnym punktem w jego codzienności, spychając rodzinę, obowiązki i przyjemności na dalszy plan,
  • spożywaniu alkoholu towarzyszą doświadczenia urwania filmu, luk w pamięci, stanów lękowych,
  • picie odbywa się zarówno w towarzystwie przy każdej pojawiającej się okazji, jak i w samotności.

Fazy alkoholizmu

Choroba alkoholowa rozwija się stopniowo zgodnie z charakterystyczną dla siebie dynamiką. Fazy uzależnienia od alkoholu opisał m.in. E.M. Jedlinek (Koncepcja alkoholizmu jako choroby, 1960), wyróżniając:

  • fazę wstępną – konsumpcja alkoholu prowadzi do uświadomienia sobie jego pozytywnego wpływu na samopoczucie;
  • fazę ostrzegawczą – osoba pijąca obserwuje osłabienie wpływu alkoholu na swój organizm i zwiększa spożywane dawki, aby osiągnąć dawniej odczuwany efekt; piciu towarzyszą utraty świadomości i luki w pamięci;
  • fazę krytyczną – alkoholik nie kontroluje ilości ani częstotliwości spożywanego alkoholu; alkohol przejmuje władzę nad jego życiem;
  • fazę przewlekłą – powtarzają się ciągi alkoholowe.

Leczenie alkoholizmu

Rodzaje alkoholizmu

Wraz z postępowaniem uzależnienia alkoholik wykształca pewien indywidualny styl odurzania się. Wybiera określone trunki, zachowuje się bardziej lub mniej agresywnie, wykazuje charakterystyczną dla siebie częstotliwość picia. Istnienie takich specyficznych wzorców stwierdził E. M. Jellinek i wyróżnił następujące typy alkoholizmu:

  • alkoholizm typu Alfa – osoba odurza się w sposób umiarkowany, zachowując kontrolę nad piciem. Alkohol służy poczuciu ulgi i poprawie nastroju lub złagodzeniu złego samopoczucia fizycznego. Jego zachowanie w stanie upojenia może nieść negatywne skutki społeczne. Nie nosi znamion choroby.
  • alkoholizm typu Beta – osoba nie wykazuje jeszcze oznak uzależnienia, ale spożywa alkohol a dawkach wywołujących skutki somatyczne (np. zapalenie błony śluzowej żołądka lub nerwów obwodowych, uszkodzenie żołądka). Ten typ nie jest jeszcze traktowany jako choroba.
  • alkoholizm typu Gamma – alkoholik przestaje kontrolować dawki spożywanego alkoholu, jednocześnie wykazując nań rosnącą odporność. Doświadcza typowych objawów abstynencyjnych. Spożywa alkohol w ilościach nadmiernych i w sposób długotrwały, stopniowo uzależniając ciało i psychikę. Przejawia zmiany osobowości i zachowania. Ten i każdy niżej wymieniony typ alkoholizmu podlegają konieczności leczenia.
  • alkoholizm typu Delta – ten rodzaj alkoholizmu cechuje rosnąca tolerancja na alkohol i występowanie objawów abstynencyjnych, ale pijący jest w stanie początkowo kontrolować przyjmowane dawki. Uzależniony jest przeważnie nietrzeźwy, ma stałe stężenie alkoholu we krwi podtrzymywane poprzez spożywanie napojów z niską zawartością alkoholu. Skutki spożywania i uzależnienia od alkoholu są przez to długo niezauważalne.
  • alkoholizm typu Epsilon – typ pijący okresowo; osoba nie od czuwa stałej potrzeby spożycia alkoholu, może pić rzadko, nawet raz na wiele miesięcy. Epizody picia przebiegają w sposób bardzo intensywny i wywołują silne objawy psychiczne i fizyczne.

Wyróżnia się także alkoholizm typu Zeta, który cechuje osoby uzależnione, które pod wpływem alkoholu używają przemocy.

Skutki alkoholizmu

Uzależnienie od alkoholu wywołuje poważne konsekwencje dla całego organizmu alkoholika, jak i dla jego systemu rodzinnego i społecznego. Długotrwały i nieleczony alkoholizm sieje spustoszenie w ciele, psychice i życiu alkoholika, prowadząc do:

  • uszkodzeń mózgu,
  • marskości wątroby,
  • schorzeń układu krwionośnego,
  • wrzodów żołądka,
  • chorób nerek,
  • padaczki alkoholowej,
  • depresji,
  • stanów lękowych,
  • agresji,
  • zaburzeń snu i koncentracji,
  • obniżonej samooceny,
  • poczucia winy i utraty sensu życia, prowadzących często śmierci alkoholika w wyniku prób samobójczych,
  • utraty pracy i środków do życia,
  • poważnych dysfunkcji w rodzinie prowadzących do nieprawidłowego rozwoju dzieci alkoholika,
  • wystąpienia zespołu współuzależnienia u rodziny,
  • rozpadu rodziny i więzi z bliskimi,
  • utraty szacunku i reputacji,
  • przedwczesnej śmierci.

Jak leczyć alkoholizm

Uzależnienie od alkoholu wymaga długotrwałej terapii alkoholowej pod okiem psychoterapeutów w ramach terapii ambulatoryjnej w specjalistycznym ośrodku, takim jak Ośrodek Terapii Leczenia Uzależnień Aurora w Poznaniu. Leczenie alkoholizmu w domu, bez wsparcia terapeuty, zwykle nie przynosi skutków, próby leczenia wyłącznie za pomocą leków również są daremne. Długość terapii alkoholowej może wynieść od półtora roku do dwóch lat, jednak mimo wypracowanych w trakcie leczenia umiejętności i utrzymywania abstynencji, osoba uzależniona pozostaje alkoholikiem do końca życia.

Terapia alkoholowa – jedyny skuteczny sposób na wyjście z alkoholizmu

Terapia uzależnienia od alkoholu (inaczej: odwyk alkoholowy) w Ośrodku Terapii Leczenia Uzależnień Aurora w Poznaniu składa się z kilku składników: psychoterapii indywidualnej i grupowej oraz terapii ambulatoryjnej (dziennej lub stacjonarnej). Pierwszym krokiem terapii alkoholowej jest uświadomienie sobie i wyznanie przez chorego, że zmaga się z problemem uzależnienia od alkoholu. Następnie omawia się indywidualną strategię wyjścia z nałogu i rozwija szereg umiejętności, które mają na celu pomóc mu przezwyciężać chorobę w dalszym życiu. Terapia grupowa umożliwia ponadto wyjście z izolacji społecznej i uzyskanie nieocenionego wsparcia i zrozumienia innych alkoholików. Obie te formy terapii stanowią filary kompleksowej alkoholowej terapii ambulatoryjnej prowadzonej w naszym Ośrodku pod okiem najbardziej profesjonalnych specjalistów od leczenia uzależnień w Poznaniu. Oferujemy także pomoc terapeutyczną dla bliskich współuzależnionych alkoholików.

Zespół abstynencyjny - objawy odstawienia alkoholu

Skutki odczuwane przez organizm alkoholika bezpośrednio po odstawieniu alkoholu to objawy odstawienne lub objawy zespołu abstynencyjnego i występują one w dwóch fazach.

  • Pierwsza obejmuje do około dwóch pierwszych dni od ostatniego spożycia i charakteryzuje się występowaniem somatycznych objawów odstawienia, takich jak rozregulowanie układu trawiennego (nudności, biegunki), bóle głowy i mięśni, przyspieszony rytm serca, zwiększona potliwość, ogólne osłabienie organizmu.
  • W drugiej fazie zespołu abstynencyjnego ponadto funkcjonowanie psychiczne chorego zaburzone jest przez silny lęk, nerwowość czy bezsenność. Długość fazy drugiej zależy m.in. od siły uzależnienia i może wynieść od dwóch dni nawet do kilku tygodni.

Leki na alkoholizm

Na rynku farmaceutycznym istnieje kilka specyfików stosowanych w leczeniu alkoholika. Farmaceutyki na bazie dysulfiramu wywołują reakcję alergiczną w połączeniu z alkoholem, inne leki wspomagają leczenie poprzez osłabianie głodu alkoholowego (na przykład akamprozat) lub przyjemności ze spożywania alkoholu, a jeszcze inne, na przykład leki nawadniające czy sole mineralne, są niemal niezbędne na etapie detoksu. Żaden lek ani nawet ich kombinacja nie stanowi jednak wystarczającej podstawy, na której mogłoby opierać się leczenie alkoholika. Łagodzą one jedynie niektóre doznania związanie z piciem lub odstawieniem alkoholu.

Jak pomóc alkoholikowi?

Największą przysługę, jaka bliscy mogą oddać osobie uzależnionej od alkoholu, jest wyzbycie się poczucia odpowiedzialności za niego i pozwolenie mu na ponoszenie konsekwencji własnych działań.

  • Nie wyciągaj alkoholika z aresztu, jeśli dopuścił się wykroczenia pod wpływem alkoholu.
  • Nie usprawiedliwiaj go przed innymi.
  • Spróbuj uświadomić choremu jego problem jak najwcześniej, w momencie gdy jest trzeźwy i w nastroju sprzyjającym rozmowie.
  • Uświadom problem rodzinie uzależnionego. Ważne jest, aby samemu mieć w niej oparcie, a także zapobiec próbom ochrony alkoholika poprzez usprawiedliwianie go lub zaprzeczanie chorobie. Poproś, aby nie kupowali mu w prezencie produktów zawierających alkohol, nie stwarzali sytuacji umożliwiających wypicie, a po odbytej terapii wspierali go w postanowieniu abstynencji.
  • Czas przed podjęciem decyzji o leczeniu wykorzystaj na poszukiwanie informacji o pobliskich punktach pomocy, ośrodkach leczenia alkoholizmu, najlepszych terapeutach i grupach wsparcia tak, aby być gotowym do działania, gdy chory wyrazi chęć poddania się terapii alkoholowej.

Jak rozmawiać z alkoholikiem?

W rozmowie z alkoholikiem należy zachować czujność. Uzależniony będzie stosował wszelkie sposoby wciągnięcia rozmówcy w stworzoną przez siebie obronną iluzję kontroli nad sytuacją. Ponadto, o ile to możliwe, na rozmowę najlepiej aranżować takie sytuacje, w których alkoholik z dużym prawdopodobieństwem będzie zrelaksowany i spokojny lub wyczuwać odpowiednie momenty, w których skłonny będzie podjąć temat swojego uzależnienia. Bliscy chorego powinni zwrócić szczególną uwagę na ochronę siebie samych i nie pozwolić alkoholikowi na obwinianie ich za jego stan.

Jak przekonać alkoholika do leczenia?

Poza wyjątkowymi przypadkami, alkoholika do leczenia nie można zmusić. Chory sam musi wyrazić wolę poddania się odwykowi alkoholowemu. Agresja wobec bliskich i stosowane przez alkoholika mechanizmy obronne często odsuwają tę decyzję w czasie, a rodzina czuje na sobie coraz większą odpowiedzialność za doprowadzenie chorego do momentu rozpoczęcia terapii alkoholowej. Podczas spokojnej rozmowy z alkoholikiem spróbuj uświadomić mu skalę jego uzależnienia i zaproponuj mu, że będziesz mu towarzyszyć w pierwszym spotkaniu z terapeutą. Bywa też, że alkoholicy rozpoczynają odwyk w trakcie trwania terapii dla współuzależnionej rodziny.

Przymusowe leczenie alkoholizmu

Alkoholik ma prawo samodzielnie zadecydować o tym, czy poddać się leczeniu. W bardzo rzadkich przypadkach prawo polskie dopuszcza jednak możliwość przymusowego leczenia osób uzależnionych od alkoholu. Warunki, które muszą zostać spełnione, aby było to możliwe, określa Ustawa wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Stwierdza się w niej, że jeśli alkoholik w związku ze swoim nałogiem powoduje „rozkład życia rodzinnego, demoralizuje nieletnich, uchyla się od pracy, systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny”, wówczas decyzją sądu może zostać skierowany na przymusowe leczenie alkoholizmu. Wniosek o skierowanie chorego na odwyk alkoholowy składa się do lokalnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, która najpierw stara się przekonać chorego do dobrowolnego poddania się leczeniu. W przypadku odmowy na wniosek komisji chory zobowiązany jest poddać się badaniom biegłemu sądowemu. Decyzja o skierowaniu chorego na przymusowe leczenie zapada na etapie sądu rejonowego na podstawie opinii biegłego. Niestety, proces uzyskania wyroku sądowego jest długotrwały, podobnie jak następujący po nim najczęściej wielomiesięczny okres oczekiwania na miejsce w państwowej placówce odwykowej.

Czy jestem alkoholikiem?

Jeśli podejrzewasz u siebie uzależnienie od alkoholu, w pierwszej kolejności sprawdź listę typowych objawów alkoholizmu. Pomóc może również szczere odpowiedzenie sobie na poniższe pytania:

  • Jak dużą ulgę czujesz, gdy sięgasz po dawkę alkoholu? Czy jest to pierwsza rzecz, którą stosujesz, aby się zrelaksować?
  • Jak często odnosisz wrażenie, że ktoś z Twojego najbliższego otoczenia niepokoi się Twoimi nawykami alkoholowymi?
  • Czy czujesz potrzebę ukrywania faktu kolejnych epizodów spożywania przez Ciebie alkoholu?
  • Czy coraz więcej czasu spędzasz w towarzystwie osób pijących alkohol?
  • Czy zdarza Ci się nie móc powstrzymać się od kolejnej dawki, mimo wcześniejszego postanowienia sobie, że tego nie zrobisz?

Odpowiedź twierdząca na większość z tych pytań oznacza, że powinieneś skierować się po pomoc w leczeniu alkoholizmu. Zadzwoń do Ośrodka Terapii Leczenia Uzależnień Aurora w Poznaniu i dowiedz się więcej. Nasza linia telefoniczna czynna jest całą dobę, 7 dni w tygodniu, a konsultacja może być Twoim pierwszym krokiem ku skutecznemu leczeniu alkoholizmu w Poznaniu.

Po czym poznać alkoholika?

Istnieje wiele zewnętrznych oznak alkoholizmu, takich jak objawy wymienione wyżej, trudniej jest jednak zidentyfikować wysoko funkcjonującego alkoholika, czyli osobę która z dużym powodzeniem ukrywa swój alkoholizm. Osoby takie długo zwodzą bliskie im osoby, wciągając je w iluzję swojej trzeźwości, złudzenie to podtrzymując kontrolą nad swoim życiem zawodowym i towarzyskim czy zadbanym wyglądem. Argumentują mylność podejrzeń bliskich im osób, przeciwstawiając swój - na zewnątrz perfekcyjnie poukładany - wizerunek stereotypowi alkoholika „z marginesu”. Typowe zachowania to:

  • często powtarzające się wymówki, bagatelizowanie sprawy i ataki werbalne w kierunku osób sugerujących uzależnienie lub unikanie takich osób. Nierzadko można od nich usłyszeć: „to tylko piwo,” „chcę się tylko odstresować,” „mam prawo pić, kiedy chcę,” „przesadzasz,” „wszyscy piją, tylko tobie to przeszkadza;”
  • organizowanie swojego czasu w taki sposób, aby zapewnić sobie odpowiedni moment (lub momenty) na spożycie;
  • zachowania obronne, takie jak zaprzeczanie lub racjonalizacja. Alkoholik może na przykład spychać odpowiedzialność za swoje picie na bliską mu osobę, próbując w ten sposób nie tylko uzasadnić swoje zachowanie, ale i zaszczepić w kimś poczucie winy i tym samym uciszyć jego uwagi;
  • charakterystyczny obrzęk lub zaczerwienienia twarzy, przekrwione lub zażółcone białka oczu;
  • próby zamaskowania przykrego zapachu nadmierną ilością perfum.

Alkoholik będzie za wszelką cenę próbował wciągnąć postronnych w swoją iluzję, dlatego jeśli przeczuwasz, że jego argumentacja kłóci się z Twoimi odczuciami, zaufaj sobie.

Zalecenia dla zdrowiejących alkoholików

W trakcie i po skutecznie zakończonej terapii niezwykle ważne jest, aby alkoholik postępował zgodnie z wypracowanymi strategiami, a także stosował następujące środki w celu wytrwania w abstynencji.

  • Zerwij kontakty z osobami, które utrudniają Ci dalsze leczenie oraz pielęgnuj wartościowe dla Ciebie relacje, również z członkami grup wsparcia typu AA.
  • Staraj się zapobiegać wystąpieniu potrzeby sięgnięcia po alkohol poprzez unikanie sytuacji drażniących organizm, takich jak pragnienie, głód, zmęczenie, niewysypianie się.
  • Unikaj wszelkich produktów spożywczych i chemicznych zawierających alkohol, a także wszelkich miejsc kojarzących Ci się z piciem alkoholu.
  • Nie uczestnicz w żadnych wydarzeniach kulturalnych, towarzyskich czy rodzinnych, podczas których pojawia się alkohol. W razie pojawienia się pokusy w postaci spożycia, natychmiast opuść towarzystwo jasno komunikując powód swojej decyzji.
  • Nie rozmawiaj na temat alkoholu lub swojego nałogu w lekki, żartobliwy sposób.
  • Nie korzystaj z naczyń, z których dotychczas piłeś alkohol.
  • Nie kupuj sobie ani innym i nie przyjmuj prezentów w formie alkoholu ani nawet butelek szampana czy piwa bezalkoholowego.
  • Rezygnuj ze słodyczy, ciast, kosmetyków i leków zawierając nawet najmniejsze dawki alkoholu.
  • Korzystając z usług medycznych, informuj lekarza o swoim uzależnieniu.
  • Unikaj zapachu i widoku alkoholu.
  • Nie uczestnicz w „zrzutach” na alkohol dla znajomych.

Zespół współuzależnienia

Częstym skutkiem choroby alkoholika jest syndrom współuzależnienia występujący u jego najbliższych. Jego istotą jest fakt, że osoba współuzależniona całkowicie podporządkowuje swoje życie choremu, wszelkie swoje wysiłki i zasoby skupiając na próbach odciągnięcia go od nałogu, zaniedbując przy tym własne potrzeby. U osoby współuzależnionej rozwijają się m.in. postawa przyzwolenia wobec agresji ze strony alkoholika, bezradność, poczucie winy i krzywdy, lęk. Osoba taka może w efekcie sama popaść w zachowania o charakterze uzależniającym. Konsekwencje wystąpienia syndromu współuzależnienia rozciągają się często na całe życie. Aby zmierzyć się z nieustannym poczuciem dezorientacji, lęku, samotności, obawy o życie, chaosu, zagubienia, braku oparcia, dzieci alkoholika wykształcają rozmaite postawy obronne, a także próbują wpasować się w potrzeby rodziny. W efekcie wykształcają role pomagające im funkcjonować w środowisku patologicznym, ale utrudniające późniejsze życie i stworzenie zdrowych relacji. Zwykle niezbędne jest przepracowanie problemu z psychoterapeutą w ramach terapii dla osób współuzależnionych, którą oferujemy w naszym Ośrodku.

Pomoc dla rodziny alkoholika

Bliscy alkoholików stają się ofiarami zdezorganizowanego systemu rodzinnego i często podejmują się terapii dla osób współuzależnionych. Pomoc taka jest przeznaczona zarówno dla rodziny aktywnych alkoholików, jak i tak zwanych DDA, czyli Dorosłych Dzieci Alkoholików – osób, które w życiu dorosłym odkrywają, że nie radzą sobie ze skutkami dorastania przy rodzicu z uzależnieniem od alkoholu. Terapia pozwala opuścić swą dotychczasową rolę (na przykład męczenniczki - żony alkoholika czy dziecka bohatera lub kozła ofiarnego), dostrzec wpływ własnego zachowania na dynamikę uzależnienia, spojrzeć z dystansu na destruktywną relację z alkoholikiem, zwiększyć poczucie samodzielności i skoncentrować wysiłki na konstruktywnych działaniach.

Skuteczne leczenie alkoholizmu w Poznaniu w Ośrodku Terapii Leczenia Uzależnień Aurora

Jeśli podejrzewasz u siebie lub kogoś ze swoich bliskich uzależnienie od alkoholu, nie czekaj, lecz zwróć się po specjalistyczną pomoc do Ośrodka Terapii Leczenia Uzależnień Aurora. Zadzwoń, porozmawiaj z terapeutą na temat możliwości rozpoczęcia leczenia uzależnień w Poznaniu i umów się na pierwsze spotkanie. Nie będziesz czekać na nie długo – wiemy, jak ważny to krok i nie zamierzamy zwlekać z pomocą. Nasz ośrodek gwarantuje wszystko, co niezbędne do skutecznego leczenia alkoholizmu w Poznaniu – kompleksową i profesjonalną opiekę doraźną, dzienną i całodobową, spokój i dyskrecję, komfortowe warunki pobytu, a także pełne zrozumienie Twojego problemu, poparte solidnym doświadczeniem i efektami w leczeniu uzależnienia innych alkoholików i osób współuzależnionych. Nasi terapeuci to doświadczeni profesjonaliści, a oprócz tego pełni ciepła i empatii ludzie, którzy podczas pobytu w naszym ośrodku otoczą Cię zrozumieniem i wsparciem na miarę Twoich indywidualnych potrzeb. Skorzystaj z oferty jednego z najlepszych ośrodków leczenia uzależnień w Poznaniu. Zadzwoń pod nasz całodobowy numer telefonu, odzyskaj siebie i zacznij swoje życie na nowo.